De komst van Jordie en wat er aan vooraf ging

Na lang alle voor en tegens tegen elkaar te  hebben afgewogen, zijn we in de krant op zoek gegaan naar een pup. We waren het met zijn drieën eens het moest een Goldenretrieverpup worden. Staan bekend om hun lieve karakter en kunnen goed in een gezin met kinderen. Na wat telefoontjes te hebben gepleegd en een afspraak te hebben gemaakt mochten we begin mei bij een fokker langs komen. Wij met zijn drieën naar de heer Petersman en na een kort gesprek nam hij ons mee naar wat vroeger paardenstallen waren geweest. En we waren direct verkocht Een nest vol met geweldige pups. We hebben toen de afspraak gemaakt dat we de pup op 14 mei op zouden komen halen.

Dus er was werk aan de winkel voor ons We gingen een mand, een drinkbak, een voerbak en heel veel knuffels en speeltjes kopen maar de leukste speeltjes waren de oude knuffels van Debbie.

14 mei 1990 zo gezegd zo gedaan Debbie zou door de buurvrouw uit school gehaald worden en Jan en ik zouden de pup ophalen. Bij de fokker aangekomen bleek dat de pup die voor ons zou zijn een lelijke wond aan zijn naveltje had, en dus kregen we de pup niet mee, kom daar maar eens mee thuis bij een kind van toen 7 jaar. Maar de fokker stelde voor om een andere pup uit te kiezen uit een ander nestje wat 2 dagen jonger was dan die uit het andere nestje. Wij twijfelen en gaan kijken naar het andere nestje. En een heel klein brutaaltje werd wakker en kwam direct op ons afgelopen en wilde spelen, dus wij tegen de fokker dit word hem. Waarop de fokker zei maar ik weet niet of dit een reutje of een teefje is moet ik even kijken. Waarop wij beiden zeiden dat maakt ons eigenlijk helemaal niet meer uit wij kiezen hier nu niet de pup maar deze pup heeft ons uitgekozen. Wij noemde hem Jordie we vonden het een leuke naam en we konden een heel klein premature baby in de wijk waar wij gewoond hebben en daar deed hij ons aan denken omdat ook hij zo klein was hebben we hem vernoemd.
wij onderweg naar huis waar een afwachtende Debbie zat te wachten op haar hondje.

En ze was het gelukkigste kind in de maaswijk met haar eigen pup. En wij waren er net zo gelukkig mee. Het was de vriendelijkste hond uit de buurt het vriendje van iedereen. Kinderen kwamen aan de deur bellen of Jordie kwam buiten spelen, en dan speelde hij hier voor de deur met Debbie en alle buurkinderen .

Hij was leuk hij was vriendelijk hij was dol op kinderen en dol op spelen het maakte niet uit waarmee of waar. Hij vond het geweldig om in de tuin of binnen te spelen maar naast ons was het nog allemaal bouwterrein met heel veel zand bergen nou dat was toch ook wel helemaal leuk, je bent toch niet voor niets een goldenretriever lekker door de bagger rollen wat is er nou eigenlijk leuker niets toch.